Ja lubię black. Choć ograniczony i prymitywny, ale ta prymitywność mi się podoba. Po za tym niektóre zespoły ewoluowały jak np. Mayhem (gdy porównać demówki do pierwszego LP), albo Darkthrone (które teraz zmieniło zupełnie styl).

Toffi napisał:

Deadlord napisał:

Ja lubię black. Choć ograniczony i prymitywny, ale ta prymitywność mi się podoba. Po za tym niektóre zespoły ewoluowały jak np. Mayhem (gdy porównać demówki do pierwszego LP), albo Darkthrone (które teraz zmieniło zupełnie styl).

Zgadzam sie z przedmówcą .Chociaz dla mnie black nie jest ograniczony i prymitywny,to co do ewoluowania niektorych zespołów owszem,niezła robota:)

No może z tą prymitywnością i ograniczeniem przesadziłem dla ogólnego przypadku - bo są jednak takie gatunki jak symphonic czy progressive black, ale ten pure black (w sumie tylko ten akceptuję i o ten mi chodziło) jest ograniczony.

Black niekoniecznie musi byc ograniczony - wystarczy posluchac tekstow Summoningu wlasnie, czy Profanum. Ta muza na dzisiejszym etapie rozwoju nie jest juz tym czym byla u swoich poczatkow. Co wiecej, smiem wysnuc teze, ze death metal jest znacznie bardziej 'cofniety' tekstowo niz lirycznie niejedna kapela black. Muzycznie? No coz, kwestia gustu, ale z pewnoscia nie jest to w wielu wypadkach brzmienie prymitywne. Sama monotonia o tym nie swiadczy. Co do death - nigdy nie rajcowal, zawsze wolalem ciezkie, 'monotonne', blackowe brzmienie niz deathowy mlot pneumatyczny, ktory - a i owszem - czasem zmienia barwe, ale wciaz to tylko mlot (nie mowie tu o death melodyjnym, ktory nie zaprzecze - ma swoj urok). Ktos powie - 'na etapie black bylem w gimnazjum' - w porzadku, lecz nie w tym rzecz. Ja w podstawowce sluchalem ballad i muzyki klasycznej do ktorej wracam co i rusz. To nie jest kwestia wieku, ale tego czym dana muzyka dla Ciebie jest. Ja z black metalu wyroslem ideologicznie, ale muzycznie sztylet ów tkwi w moim sercu az po rekojesc i ciezko bedzie go wyrwac.

Moje muzyczne odczucia związane z blackiem są zazwyczaj te same co z deathem i thrashem: prawie zero melodii wpadającej w ucho i odtwarzanej przez mózg przy dowolnej okazji. No chyba że ktoś potrafi nucić Bathory (nie to "epickie") podczas przyrządzania jajecznicy chociażby, to wtedy chylę czoła. Ale z drugiej strony przyznaję, że spośród tych trzech gatunków to właśnie do blacku zawsze ciągnęło mnie najbardziej, zwłaszcza norweskiego, stąd przez pewien niekrótki czas z przerwami słuchałem tych wszystkich Fenrizów, Vargów, Abbathów i reszty powalonych piromanów (z pionierów norweskiej sceny związanych z Black Circle jakoś tylko Mayhem nigdy mi specjalnie nie podszedł), a także ich młodszych kolegów po fachu z Satyricon, Ulver itd. Teraz w zasadzie dochodzę do wniosku, że w większości przypadków niewiele mi po tej muzyce zostało w głowie - o ile Satyricon jakąś tam melodię często miał, to u reszty było z tym jakby krucho. Dajmy na to Immortal pod tym względem dopiero na ATHOW był do słuchania, podobnie jak DT na "Transilvanian Hunger" i "Panzerfaust" (później już nie bardzo, aż do całkowitej zmiany gatunku której nie skomentuję). Ktoś powie że w metalu nie chodzi o melodię lecz o technikę. Kwestia podejścia, dla mnie jednakowo ważne jest jedno i drugie. Obecnie słucham raczej melodic blacku i okolic, gdyż jest to dla mnie strawniejsze.
O tematyce tekstów rozwodzić się zbytnio nie będę. Generalnie miałem podobnie jak margoQ, przez pewien czas zupełnie ignorowałem liryki, później jednak zaczęły mi przeszkadzać te treści, stąd zacząłem się im uważniej przyglądać i je filtrować. Wrażenie natury ogólnej jakie odnoszę jest takie, iż (wiem że zabrzmi to dziwacznie) metal - zwłaszcza "czarny" - to dla mnie po prostu zupełnie obca cywilizacja. Nie czuję się związany z tą subkulturą, z jej członkami nie potrafię nawet podjąć bezkonfliktowej próby zasięgnięcia wspólnego języka w kwestiach pozamuzycznych (oj nieraz prawie lała się krew ), o zawieraniu trwalszych przyjaźni już w ogóle nie wspominając. Za długo już po tym światku chodzę, by jarać się jak 16-latek że "o zajebiście oni mają długie włosy i noszą się na czarno, to się z nimi skumam^^". Światopogląd tego środowiska idzie całkowicie OBOK mojego i jeśli wchodzę w rejony BM to wyłącznie dla muzyki, która po prostu mi się podoba.

Ostatnio edytowany przez Icegrim (2010-10-13 08:25:00)

Na mnie Black Metal nigdy nie zrobił wrażenia. Słuchałem, bo gdybym się nie wsłuchał i nie poczuł tej muzyki tak jak się czuje metal nie mógłbym się o tym podgatunku wypowiadać. Dla mnie to takie bicie piany. Niby ładnie grają, wokalista się drze i jest w porządku, ale jednak mi ten styl nie odpowiada. Mnie to nie przekonuje.

Ostatnio edytowany przez Zipciu (2011-02-20 14:48:46)

Ja jednak pozostaję na szanowaniu i uznawania jako godne uwagi Black Metalowe kapele

Dla mnie black metal to dowód na to, że czasami surowość, prymitywizm, prostota czy pierwotna agresja mogą być atutem w muzyce...

Ostatnio edytowany przez Radowan (2011-02-20 20:29:35)